| To Opowiadanie jest autorstwa Wróbelica Tano. |
|---|
Był rok 2002, wszyscy znali legendę Slendermana ale nikt w nią i w niego nie wierzył. Prócz szesznastoletniej dziewczyny o imieniu Samanta. Samanta była długo włosom brunetką o szafirowych oczach, jasnej cerze. Jak na swój wiek była bardzo poważną osobą lecz z dziecięcą wyobrażnią. Była lubiana w szkole , a wzłaszcza w swojej klasie. Miała najlepszą przyjaciółkę o imieniu Iza i najwiękrzego wroga Hederę. Samanta bardzo fascynowała się Slendermanem i nowymi newsami o nim. Codziennie po szkole szła do pobliskiego lasu na godzinę żeby sprawdzić czy mityczny Slender tam jest i czy nie znajdzie kartek należących do niego, lecz za każdym razem czuła rozczarowanie i szła do domu. Pewnego sobotniego ranka obudził ją jej pies, wabił się Flappy ,mały York .
-Co? . . . - Samanta popatrzyła na Flappy'go - Co jest maluchu? - pogłaskała go i usiadła na brzegu łóżka ,a Flappy wskoczył na jej kolana. Zaczeła go głaskać
- Co się stało Flappy? - Ktoś w tym momencie zapukał do dzwi pokoju - Otwarte
Weszła do pokoju Iza i powiedziała uśmiechając się :
-Heeeeeej psiapsiułeczko , wyspałaś się?
- Hej Iza i tak wyspałam się - odpowiedziała z uśmiechem
- Dzisiaj znowu będziesz szukała Slendera czy może pójdziesz ze mną na spacer? - spytała Iza
- nie wiem jeszcze ale jeżeli będę wiedziała to zadzwonię ok?
- Ech . . . ok. no to ja już pójde mama nie wie że do ciebie przyszłam, nadal myśli że śpię - Iza wyszła z pokoju i domu Samanty, poczym Samanta wstała, ubrała się i zeszła na dół.
W domu nikogo nie było, Samanta poszła do kuchni i zobaczyła dwie kartki, jedną małą a drugą większą od tej pierwszej. Sięgneła najpierw tą mniejszą i na niej było napisane "Kochanie pojechałam do pracy będę wieczorem w lodó . . ." dalej nic nie jest napisane
-Hmmmm coś musiało się stać że mama nie dokończyła - Samanta wzieła drugą karkę i na niej był narysowany Slender i napisane "przestań mnie szukać!!!!" .
I jak? jeżeli wam się spodobało to napiszę kolejny rozdział :)